‘Een boze geïrriteerde blijk tijdens een persconferentie van Zweden. Dat komt niet meer zo vaak voor. In het begin van mijn loopbaan ontwikkelde ik een slechte band met de media. Ik was volledig mezelf, zei in elk interview vrijuit wat ik dacht. Die spontaniteit werd afgestraft. Mijn woorden werden verdraaid, uitspraken uit hun verband gerukt. Als ik een grapje maakte, werd het als serieus nieuws gebracht. Het gevolg was dat ongeveer heel Zweden dacht dat ik alleen maar onzin kon uitkramen. Ik kreeg het stempel dat ik vreselijk arrogant was. Mensen die me leerden kennen waren vaak totaal verrast door mijn karakter. Hoe ik daadwerkelijk was, strookte niet met het beeld dat ze van me hadden gekregen via de media. Mijn reflex was dat ik ging zwijgen en kortaf werd. Ik ging alleen nog maar diplomatieke antwoorden geven of negeerde de media. Dat was raar gedrag voor een jongen van twintig. Ook dat was niet goed voor mijn imago.
Het probleem is dat je als jonge kerel gevoelig bent voor wat ze over je zeggen en schrijven. Het kan je mentaal in de problemen brengen. Gebeurde bij mij ook. Op een bepaald moment wist ik niet meer wat ik moest doen om te voorkomen dat ik op een vervelende manier in de media kwam. Dat was in mijn tweede jaar bij Ajax. Mijn relatie met de Zweedse media was tot onder het vriespunt gedaald. Ik had het gevoel dat ik een heel volk verdeelde. De helft van het land haatte me voor mijn gevoel en ik dacht dat de andere helft van me hield. Een middenweg leek niet te bestaan en daar werd op ingespeeld door de media. Toen heb ik Henrik Larsson om advies gevraagd. Hij was eerlijk en zei dat hij me wel wilde, maar niet kon helpen. “Niemand heeft ooit in jouw schoenen gestaan. Je moet zelf je weg zien te vinden. ”Hoewel Henke me dus niet kon helpen, was het een belangrijke les. Hij maakte me namelijk duidelijk dat ik dit zelf moest oplossen. Vanaf dat moment heb ik me voorgenomen mijn instinct te volgen en te leren van de fouten die ik maakte. Inmiddels is alles anders. Ik ben volledig onafhankelijk. Ik heb de media niet nodig, ze hebben mij nodig.’
