Vorig jaar verguisd, dit seizoen bejubeld. Dat is het verhaal van Olivier Boscagli bij PSV.
Als we Boscagli vragen naar het hoe en waarom van zijn metamorfose, verwachten we een beschuldigende vinger richting Van Bommel. De voetballer zegt echter: ‘De grootste reden dat ik mislukte, was ik zelf. Mijn mindset was niet goed toen ik hier kwam. Ik dacht: PSV haalt mij, ze betalen voor me, dus ik speel. Ik kwam met te veel zelfvertrouwen en te hoge verwachtingen binnen. Dat gevoel was niet juist, het hielp me niet.’
‘Misschien had Mark van Bommel me wat meer vertrouwen kunnen geven of me centraal achterin kunnen proberen. Maar ik kijk naar mezelf. Ik heb hem op het trainingsveld veel te weinig laten zien. Ik dacht dat ik het met mijn goede linkerbeen hier wel even zou doen. Zo werkt het natuurlijk niet. Spelers met mijn talent, kun je overal vinden. Het gaat erom wat je bereid bent extra te doen om met je talent het verschil te maken. Ik was niet fit genoeg en er niet klaar voor drie topduels in één week te spelen. Vervolgens gaat het erom dat je eerlijk bent tegen jezelf.’
Boscagli kwam er pas aan het eind van het seizoen achter dat hijzelf de oorzaak was van zijn eigen falen. Daarvóór was de voetballer gefrustreerd over alles en iedereen. Thuis in Monaco keek hij diep in de spiegel en daarnaast hielp zijn vader Bruno hem één en ander te herinneren. Hij is streng en zegt altijd eerlijk waar het op staat. Het is niet snel goed genoeg, omdat er altijd iets is wat beter kan. Mijn vader is kritisch, maar wel op een goede manier. We hebben het nooit over voetbal, daar kan hij me niets in leren, maar wel over mijn houding en mijn arbeidsethos. Dat heeft hij gedaan.’
Boscagli ging keihard aan de slag. Mentaal zette de voetballer heel snel de knop om en iedere dag werkte hij met een personal trainer aan zijn conditie. ‘Ik wilde klaar zijn als ik weer naar PSV ging. Ik veranderde mijn mindset. Werkte op het strand aan mijn reactiesnelheid en won met krachttraining een paar kilo aan spiermassa. Ik wist dat ik onder de nieuwe trainer een nieuwe kans zou krijgen, maar ook dat Duitse coaches veel op het fysieke aspect hameren. Als ik wilde spelen, moest ik dus topfit zijn. Dat was ik.’
‘Ik had vervolgens in de voorbereiding één gesprekje met de trainer. Hij vroeg waar ik wilde spelen. Ik zei: Centraal achterin en Schmidt zei: “Oké, als je goed bent, dan speel je. Ben je niet goed, dan speel je niet.” Zo simpel was het. Vanaf dat moment heb ik het vertrouwen gekregen, bijna alles gespeeld en de meningen zijn veranderd.’
Lees het hele artikel in VI: https://www.vi.nl/pro/van-miskoop-tot-revelatie-zelfkritische-boscagli-over-zijn-wederopstanding-bij-psv
Meer over zelfreflectie lees je hier:
