In een uitgebreid interview in NuSport vertelt Ronald Koeman openhartig over een aantal levenslessen, zijn spelletjes met de media en zijn ambities. Daarnaast geeft hij zijn mening over voetbaltalenten die op jonge leeftijd naar het buitenland vertrekken en vindt hij dat veel jonge spelers het voetbal als hobby in plaats als vak beleven….
Koeman: ‘Ik vind dat jonge spelers meer geduld moeten hebben voordat ze voor een buitenlands avontuur kiezen, in plaats van al op hun zestiende, zeventiende of achttiende naar een grote buitenlandse club gaan. Acht van de tien spelers die zo jong vertrekken, redden het niet.
‘In mijn beleving is Patrick van Aanholt hiervan het beste voorbeeld. Toen ik trainer bij PSV was, speelde hij daar in de B1. Onze technisch manager, Stan Valkx, kwam naar me toe en vroeg of ik hem in de voorbereiding op het nieuwe seizoen misschien wilde laten meetrainen met het eerste, in de hoop dat hij dan een langer verblijf bij PSV zou verkiezen boven een vertrek naar Chelsea. Toen heb ik gezegd: “Als we hem daarmee kunnen houden, prima”. Maar hij koos uiteindelijk tóch voor Chelsea. En waar ie-ie nu, na allerlei omzwervingen? Bij Vitesse, waar hij niet eens altijd speelt. Terwijl ik ervan overtuigd ben dat hij nu linksback in het eerste van PSV had gespeeld als hij was gebleven. Misschien zelfs wel in Oranje.
‘En zo zijn er veel meer voorbeelden van spelers die als tiener naar het buitenland zijn vertrokken en van wie je nu bijna niets meer hoort. Vaak bepaalt toch het financiële plaatje of de zaakwaarnemer waar een speler naar toe gaat. Dat vind ik jammer. Misschien heb ik in mijn financiële situatie makkelijk praten, maar ik zou ieder jong talent willen adviseren eerst enkele jaren in de Nederlandse competitie te spelen. Onze competitie is een fantastische leerschool. Kijk alleen maar naar John Guidette.”
In hoeverre merk jij iets van een mentaliteitsverandering bij de jeugd?
“Ik denk dat je voorzichtig moet zijn om verschillende generaties met elkaar te vergelijken. Niet iedereen zit immers hetzelfde in elkaar. Maar ik moet wel zeggen dat ik tegenwoordig heel wat spelers zie die niet genoeg in zichzelf investeren, die niet extra trainen om de top te bereiken. Niet alleen bij Feyenoord, ook bij andere clubs.
‘Ik zie dat jonge spelers het voetbal nog te weinig als vak beleven, het vaak nog teveel als hobby zien. Bij profvoetbal hoort uren maken; het is een dagtaak. Te veel spelers hebben tegenwoordig het idee van; ik train een paar uurtjes en dan ga ik lekker wat anders doen. Ik mis soms de spirit om aller eruit te halen wat erin zit. Niet alle spelers zijn even eager. ‘
Tien jaar geleden ging je bij Ajax ook al de strijd aan met de jonkies. Blijkbaar is er in de tussentijd veel veranderd.
‘Misschien komt het ook wel door mij. Zelf deed ik er vroeger alles aan om beter te worden. Ik werkte in mijn vrije tijd aan mijn traptechniek, ik bleef na elke groepstraining iets voor mezelf doen met een zak met ballen. Misschien valt het mij daardoor extra op dat anderen dat niet doen. Dat stoort mij, want ik weet als geen ander: hoe meer je in jezelf investeert, des te verder je komt. ‘
