Hoongelacht viel hem ten deel tijdens zijn Spaanse avontuur, maar inmiddels bewijst Piet Veldhuizen, bezig aan zijn beste seizoen ooit, wel degelijk volwassener te zijn geworden. ‘Pas door bepaalde dingen te ondergaan, word je ervaren en pas met ervaring beschik je over persoonlijkheid’, zo vertelt hij in Voetbal International.
De gekte is uit de kop verdwenen. Dat is het gevolg van een route vol keuzes, hindernissen en vooral tijdens het seizoen in Alicante, een flinke bries tegen. Velthuizen (25) heeft al een heel leven achter zich. Hoogtepunten als zijn debuut voor het Nederlands elftal, dieptepunten als sportieve teleurstellingen en de dood van zijn vader; ze rijpten de Vitessenaar. En dus kijkt hij genuanceerder terug op zijn op het eerste oog mislukte avontuur bij Hércules. ‘Misschien moet je concluderen dat ik het nodig had. Dat ik anderhalf jaar geleden in Nederland op een dood spoor zat, amper verder kon groeien.’
Op een dag belde John van den Brom. Hij zocht een goede keeper. ‘Met de trainer klikte het meteen. En het was Vitesse hè. Ik moest een keuze maken die voor mijn carrière de beste zou zijn. Terugkeren was het beste’.
Guram Kashia mag aanvoerder zijn, ook Velthuizen voelt zich een leider. ‘Ik stuur de jongens en dat gaat veel beter dan vroeger. Toen ik er net stond, moest ik mezelf natuurlijk nog bewijzen. Inmiddels ben ik een keeper met de nodige ervaring , en wordt wat ik zeg ook serieus genomen.’
Imago
Vermoedelijk zit ‘m daarin de grootste groei. Zijn volwassenheid. Lang moest hij vechten tegen het imago van clown. Zelfs de bondscoach was overtuigd van zijn keeperskwaliteiten, maar hoe stabiel was Velthuizen nu eigenlijk buiten het veld? ‘Wat er over mijn imago is gezegd, maakt me niet uit. Mensen zijn vrij iets te zeggen, daar kan ik niet wakker van liggen. Tegelijk is het wel lastig wat er in de eerste jaren allemaal op je afkomt. Op een gegeven moment ben je dat stadium voorbij en kun je de kritiek omzetten in positieve energie. Van de toen woorden doe mensen over je zeggen, kunnen er twee of drie heel waardevol zijn. Je moet kritiek altijd meenemen.’
Zonder het verleden had hij niet kunnen zijn wie hij nu is. ‘Pas door bepaalde dingen te ondergaan, word je ervaren en pas met ervaring beschik je over persoonlijkheid.’Jarenlang voelde hij alleen de wind in de rug. Pas de afgelopen twee jaar leerde Velthuizen de keerzijde van de medaille kennen. ‘Ik heb een jaar moeten bikkelen. Vechten tegen vooroordelen, en dat ook nog eens in een ander landd.’Vergeleken bij het vorige seizoen waren de teleurstellingen over het missen van het WK2010 en zijn reserverol bij de Olympische Spelen twee jaar eerder slechts ‘zuchtjes tegenwind’. ‘Luxeproblemen’.
